17 Ağustos 2011 Çarşamba

12 sene oldu...

12Sene dile kolay...Rabbim tüm sevdiklerimi korudu o gece...Bir çok sevenin sevdikleri göçtü hayatından...Hepimizin buluşacağı yere gitmiş olsalar da acı olan ani ve sessiz ölümleri...
Deprem olmadan aylar öncesi her gece rüyamda deprem görür anneme anlatırdım.Her zaman klasık tepkısıyle karşılaştım üstün açık kalmıştır...Artık o kadar bunalmıştım ki anlamına baktım açıklamada BULUNDUĞUN YERDEN UZAKLAŞMAK diyordu.O yaz içimde anlamsız bir sıkıntı vardı...Hissetmiştim sanki kötü bir şey olucak...16ağustos günü saat 23.00sıraları belkide daha geç yada erken...Gökyüzü inanılmaz parlak yıldızlar üst üste o kadar parlaklar ki ellerimi uzatsam dokunucam...Kayan yıldızları sayamadım bile...Gözümle görmesem inanmazdım her insanın bir yıldızı olduğuna sanki önceden kaydılar ki geceye hazırlandılar...Bir uğultu...Yatak yerinde duramıyor...Gökyüzünde ani aydınlık...Kalktığım gibi düştüm yok böyle bir sarsıntı ...anında anladım rüya değil gerçek...45sanıye aklımdan herkes geçti duamı bile ettim kelime i şehadet getirdim evet kısacık 45sn dakikalarca uzun geldi.Enkaz altında kalacağıma balkondan atlarım dedim sürüklenerek ilerledim...Durdu tekrar devam etti...Sonra bitti...Detaya girersem yaz yaz bitmez...Çok yakınlarımda kayıp olmadı ama tanıdıkların sevdikleri , tanıdığım arkadaşlar göçüp gitti...
Hayatımızdan sessiz sessiz gidenlere...Allah Kabrini Pür-nur, mekanini cennet eylesin ...

2 yorum:

Hestia dedi ki...

Sanırım aynı kaderi paylaşıyoruz. Bakıyorumda blog yazanlar bu konuya hiç değinmemişler bugün, sende görünce sevindm unutulmadı diye ama sen de 'yaralı' sın anladm:( Hepimize tekrrar geçmiş olsun unutulmasın,,unutturulmasın!!

defne kurabiye dedi ki...

aynen...canım kımse bahsetmemiş...sanırım aynı kader oluyor:(Allah yaşatmasın bir daha bu kötü günü...